VAR OLAN HERŞEYDE ALLAH`IN PARMAK İZİ VARDIR

Var olan her şey de Allah?ın parmak izi vardır.

Büyükler ?Allah?ın yarattığı her şey kutsaldır? derler. İnsan olarak bize düşen görev, bu kutsallık olgusunu bulmak ve yaşamaktır. Bu olguyu bulmak, onu yaşamak ve hissetmek insan ruhunu besler, yeniler. Güzel bir gün doğumunda, küçük bir çocuğun gülümsemesinde yâda sahile vuran okyanus dalgalarının ihtişamında, bir ağacın kavuğunda veya otların arasından rengârenk yükselen çiçeklerde yaradanı bulmak hiçte zor değildir. Güzel olan her şey de olduğu gibi, bizce çirkin görünen durumlarda da bu kutsallığı görmek gerekir.

Kötü bir günde o kutsallığı düşünerek hafiflemek ve feraha kavuşmak hiçte zor değildir. Güç bir durumla karşı karşıya kaldığımızda içten bir samimiyetle yardım dilediğimiz de, bir huzur duygusu içimizi sarar. Her şey de Allah?ın parmak izinin olduğunu hatırlamamız o kötü anıda özel ve güzel kılmaya yeter. Bilmeliyiz ki iyi ve kötü her şey Allah?tan dır.

Kendi kanaatimce kişilerin; aşmak, öğrenmek, bilmek ve duymak istedikleri şeyleri gerçekten ve yürekten istemeleri gerekiyor.

Bir gün genç bir adam büyük bir düşünüre Aristo?ya gidiyor ve bana bildiğin her şeyi öğret diyor. Aristo, isteğini düşüneceğim ama önce birlikte nehre doğru şöyle bir yürüyelim ne dersin diyor. Genç adam Aristo ile nehre kadar yürür, nehre vardıklarında Aristo eğilip yerden bir taş alır ve suya bırakır, sonrasında ise genç adama taşı sudan çıkarmasını söyler. Genç adam suya eğilip taşı alacağı sırada Aristo onu ensesinden kavrayıp kafasını suya sokar ve genç adam canhıraş bir halde kollarını sallayana dek öylece tutar.  Genç adam nefes almak için debelenir durur. Aristo genç adamın bu durumdan kendine bir ders çıkarabileceğini düşünerek kafasını sudan çıkarır. Genç adam şaşkınlık ve öfke ile sorar! Neden yaptın bunu? Az kalsın boğuluyordum! Aristo yanıtlar, sana bildiğim her şeyi öğreteceğim, ama öğreteceklerimi öğrenebilmen için, öğreteceklerime fena halde ihtiyaç duyman lazım. Yaşamak için nefes almaya ihtiyaç duyduğun kadar ihtiyaç duymuyorsan, öğreneceklerinin sana bir faydası olmaz der?  Bizlerde biliyoruz ki, kolaylıkla herkes sevinebilir maharet, zorlukla sevinmeyi başarmak. Bakış açımızı genişletmek, isteklerimize dikkat vermek.

Tüm sevgiler her şeyin kaynağı ve yaratıcısından gelir. Önyargılarımızın yaradanla aramıza duvar örmesine izin vermeyelim? Selam ve dua ile?